چای و سرطان ریه، مطالعات مختلف ارتباط بین مصرف چای دبش خانواده و خطر ابتلا به سرطان ریه را نشان داده اند. در یک مطالعه مورد شاهدی در اروگوئه، نوشیدن چای با کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه در مردان سیگاری همراه بود.
در یک مطالعه مورد-شاهدی مبتنی بر جمعیت در شانگهای، چین، مصرف چای سبز با کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه در میان زنان غیرسیگاری مرتبط بود و با افزایش مصرف، این خطر کاهش یافت.
پس از نوشیدن چای سبز بدون کافئین در میان افراد سیگاری طی یک دوره 4 ماهه در یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده در مرحله دوم چای، کاهش قابل توجهی در 8-هیدروکسی دی اکسی گوانوزین ادرار مشاهده شد.
در یک مطالعه مورد شاهدی، اثر محافظتی نوشیدن مکرر، روزانه یا چندین بار در هفته چای سیاه در زنان غیرسیگاری ظاهر شد.
حداکثر دوز قابل تحمل عصاره چای سبز (GTE) در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته ریه توسط Laurie و همکاران تعیین شد.
به هفده بیمار مبتلا به سرطان پیشرفته ریه دوز خوراکی GTE یک بار در روز داده شد که با دوز 0.5 گرم در متر مربع در روز با افزایش دوز شروع می شد. حداکثر دوز قابل تحمل GTE 3 گرم بر متر مربع در روز بدون سمیت درجه 3 یا 4 بود.
یک مطالعه مورد شاهدی بر روی 241 بیمار مبتلا به سرطان ریه در تایوان و اثرات سیگار کشیدن، مصرف چای سبز، پلی مورفیسم های IGF1، IGF2 و IGFBP3 انجام شد.خطر ابتلا به سرطان ریه مورد ارزیابی قرار گرفت.
مشخص شد که در موارد سرطان ریه نسبت سیگار کشیدن، مصرف چای سبز کمتر از 1 فنجان در روز، قرار گرفتن در معرض بخارات آشپزی و سابقه خانوادگی سرطان ریه نسبت به افراد شاهد بیشتر بود.
خطر ابتلا به سرطان ریه در سیگاری‌هایی که هرگز چای سبز ننوشیده‌اند، در مقایسه با سیگاری‌هایی که چای سبز بیش از 1 فنجان در روز می‌نوشیدند، بیشتر بود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.