پسته خشک فندقی از درختان یا درختچه های خانواده سماق است. حدود 20 گونه، عمدتاً در مناطق نیمه گرمسیری وجود دارد.
این گیاه بومی سوریه است.
به صورت وحشی در آسیای جنوب غربی، آسیای مرکزی رشد می کند. پسته یک محصول باستانی است که از 2000 سال پیش شناخته شده است. در قرن اول پس از میلاد در اروپا ظاهر شد.
در ایتالیا، اسپانیا، یونان کشت می شود. در ماوراء قفقاز، مولداوی، در سواحل دریای سیاه قفقاز، در کریمه، آسیای مرکزی رشد کرده است. بهترین گونه ها ایتالیایی (سیسیلی) هستند.
پسته دارای پروتئین بالا، کربوهیدرات کمی کمتر و چربی بالایی است که تقریباً به طور کامل از اسیدهای غیراشباع تشکیل شده است.
عناصر معدنی، فیبر و سایر مواد نیز در آنها یافت شد. روی برگ های درخت از نیش شته ها رشدهایی به رنگ قرمز (گال) تشکیل می شود که تا 50 درصد تانن و رنگ دارد.
از مغز پسته به عنوان غذا استفاده می شود. آنها طعم دلپذیر و عطر صمغی عجیبی دارند. در آشپزی خانگی از پسته به صورت رنده شده یا خرد شده (نصف) در تهیه کیک، شیرینی، بستنی و … برای تزئین شیرینی پزی استفاده می شود.
آنها همچنین به صورت خام، شور و سرخ شده مصرف می شوند و در ساخت سوسیس، پنیر اضافه می شوند. روغن مرغوب بدست آمده از پسته در صنایع شیرینی پزی و سوسیس و کالباس و عطرسازی و پزشکی کاربرد دارد.
در زمان های قدیم، مغز پسته را دارو می دانستند. آنها در طب عربی محبوبیت خاصی داشتند. ابن سینا معتقد بود که پسته تقویت کننده قلب و تسکین درد کبد است.
در طب جدید، میوه پسته به عنوان مقوی عمومی در موارد کاهش قدرت، سل، کم خونی و … شناخته می شود.
پسته هایی که در آب نمک خیسانده و برشته شده اند و همچنین بلانچ شده و آب نباتی شده اند، ماندگاری بیشتری دارند. پسته به قنادی ها (حلوا، شیرینی، کیک، شیرینی) و غذاهای لذیذ: سوسیس، رب اضافه می شود. آنها به عطرها و لوازم آرایشی طعم می دهند و حتی جایگزین قهوه می شوند.
پسته همچنین به عنوان یک ماده تقویت کننده جنسی در نظر گرفته می شود – زمانی که به طور منظم مصرف شود، قدرت جنسی را افزایش می دهد، به بهبود کیفیت اسپرم، افزایش تحرک و حیات سلول های زایای مردانه کمک می کند.
محتوای کالری و میزان مصرف پسته
در میان تمام آجیل های شناخته شده، پسته تقریباً کمترین کالری را دارد: 550-650 کالری در هر 100 گرم، بسته به نوع آن. بنابراین، می توان آنها را رژیمی دانست و حتی اگر رژیم غذایی خاصی توصیه شود، می توان آنها را با خیال راحت خورد.
در مورد میزان مصرف، توصیه می شود که بیش از 10-15 هسته در روز مصرف نشود. سپس از هنجار کالری تجاوز نمی کند و فیبر کافی با ویتامین ها و مواد معدنی وارد بدن می شود.
گفته می شود که برندگان جایزه نوبل در جشن های بزرگداشت جوایز نوبل با شامپاین با پسته پذیرایی می شوند. روس ها عادت دارند این آجیل را با آبجو میل کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.